Birinci Bölüm
‘Zarafet’in gözleri önünde yargılanmak’
Beni öldüreceksin Zarafet, bana böyle bakma
Gözlerin uçurumlarla sokuluyor kanıma
Suretin bir intihar notu kadar ağır
Susma öyle Zarafet, yalpalıyorum
Dehlizler çekiyor beni aydınlığın ellerinden
Düştüğüm tüm kuyulara adını veriyorum.
Çehresi gölgesinden karanlık biriyim
Mahcubum, günah kadar kirli sanki
Sanki susuz çocukları kavuran güneş benim.
Utanç paklar beni artık, gözlerindeki ölüm paklar
Utanç ki asrı paklar, âdemi paklar
Utanıyorum Zarafet, bakma karanlığıma
