Yaşamın en temel kaynaklarından biri olan Güneş, cazibesi ile binlerce yıldır insanoğlunu kendine çekti. Onun ışıltısına daha yakın olmak isteyen Sümerler, göğe basamaklar şeklinde yükselen tapınaklar inşa ettiler. Babilli daha da yükseğe çıktı ve antik Mezopotamya’nın kalbinde, Kitab-ı Mukaddes’e dahi konu olan ünlü Babil Kulesi’ni diktiler. Mayalar, Güneş’in kutsal ışığıyla özdeş gördükleri altını, tanrının, yâni Güneş’in eti olarak düşündüler…
Gök bilimciler, Dünya’mızdan 8 ışık dakikası uzaklıkta olan bu yıldıza, ortalama 4,5 milyar yıllık bir gelecek biçiyorlar… Bu ise yaklaşık 4,5 milyar yıllık mâzisi olan Güneş’in ve onunla aynı kaderi paylaşan Dünya’mızın ömürlerini yarıladıkları anlamına geliyor.
Güneş’in temel yakıtı hidrojendir. Saniyede 600 milyon ton hidrojeni helyuma dönüştüren Güneş, bu nedenle her geçen saniye milyonlarca ton hafifliyor ve yaklaşık 4,5 milyar yıl sonra yakıtını bitirecek… Güneş gibi orta büyüklükteki yıldızlar, hidrojen depolarını tükettikleri zaman, ana yakıtlarını kaybederler ve çekirdeklerindeki enerji üretimi durur.
[vc_cta h2=”Yazının devamı Ayarsız dergisinde” style=”3d” add_button=”right” btn_title=”Abonelik Formu” btn_style=”3d” btn_shape=”square” btn_color=”danger” btn_link=”url:http%3A%2F%2Fayarsiz.net%2Fabonelik-formu%2F|||”]Ayarsız dergisini kitapçılardan edinebilir veya Abonelik formunu doldurarak adresinize getirtebilirsiniz.[/vc_cta]
