Tuhaf

Ruhunu şeytana sattığına inanılan bir blues sanatçısının, Robert Johnson’un, 27 yıllık ömrünü, 27 dakikalık bir metro yolculuğu esnasında okuyup bitirdim. Mississippi yolunda bir dörtyol ağzında gerçekleşmiş bu alışveriş. Sanatının menşei bu zehirli ticarete dayandırılıyor sanırım. Ondan olsa gerek, sadece 27 yıl yaşayan bu adamcağız, bir şiirinde “Yol kenarına gömülsün benim bedenim / Yaşlı kötü ruhum binip sıvışabilir bir otobüse böylece,” demiş. Ruhunu yaşlandıran bir takas olmalı bu. Şeytan da alacağını çabucak tahsil etmek için elinden geleni ardına koymamış. Bir an, ‘Ben ruhumu şeytana satacak olsaydım, nerede satardım?’ diye kafam karıncalandı. Garip bir şekilde önce yeri tayin etmem gerektiğini düşünmek, satış konusunda hiç müstağni olamayacağımı gösteriyordu. Eski Göztepe tren istasyonunun çıkışında, Tütüncü Mehmet Efendi Caddesi canlandı gözümde. Çocukluğum bu muhitle Erenköy Kız Lisesi arasında arkadaşlarımla yoldan geçen 13. arabadan Kont Dracula’nın çıkmasını bekleyerek tükenmişti. Arada Hidayet Sitesi’nin otoparkında araba akülerini bitirene dek telsizle arkadaş arar ama hiç akran bulamazdık.