Saçlarının dökülmesine çok üzülen Haşim, âdeti veçhile Instagram sitesinden sûretini temaşa ediyordu. Kullandığı pek çok ilaca rağmen saçlarının seyrelmesine engel olamıyor, talihsiz başı kelleşiyordu. Buna rağmen derdine bir avuntu olsun diye keline sürmeye başladığı enva-ı türlü bitkili eczalar ise sanki saçlarının daha da seyrelmesine neden oluyor gibiydi.
Haşim şakaklarına baktıkça, hudutları daralan Osmanlı İmparatorluğu’nun gerileme devrindeki hâlini hatırlıyordu. Saçlarının dökülmesi ve Osmanlı’nın sınırlarının gerilemesi arasında bir bağ kuruduğu için de kelliği onun için âdeta bir bekâ meselesine dönüşmüştü. Ne yapsa olmuyordu. Saçını sağa tarasa sol tarafı açık kalıyor sola tarasa sağ tarafı açık kalıyordu. Aşağı tükürse sakal yukarı tükürse bıyık, daha yukarı tükürse saç, demek isterdik ama saç yoktu maalesef.
İşte o gün bu hikâyemizi yazmamızı sağlayacak olmaz denen bir vakıa cereyan etti. Haşim akıllı telefonuna eline aldı. Instagram sitesine açtı, hikâye (Instagram jargonunda bunun adı storydir ama ben hikâye demeyi tercih ediyorum) alarmı yanıp sönüyordu. ‘Hayda ben ne vakit hikâye attım’ diye düşündü. Ve dokunmatik ekranından, hikâye sekmesine dokundu. Bu dokunuşla kendi hikâyesini de başlatmış oluyordu.
Akıllı telefonun içindeki Haşim şöyle diyordu: “Keltoş herif, şu hâli kendine yakıştırıyor musun?”
