Sayın Muhsin Mete yahut Abbas Abalı;
Bu yazıyı, 28 Eylül’de Karar gazetesinde neşredilen “Bibliyografya Meselesi” başlıklı köşe yazınıza cevaben, değerlendirdiğiniz zannıyla nâhak yere ilzam ettiğiniz Şeyma Büyükkavas Kuran’ın Peyami Safa’nın İnsanları adını taşıyan kitabının editörü olarak ve söz konusu haksızlığa karşı eseri savunmak adına kaleme aldım.
Efendim; öyle anlaşılıyor ki, “Bir eser hakkında en kısa yoldan bilgi sahibi olmak için, varsa Sunuş, Giriş, Sonuç, Bibliyografya veya Kaynakça ile Dizin bölümlerini okur ve bir kalite değerlendirmesi yaparım.” cümlesiyle izhar ettiğiniz kalite kontrol yönteminiz son derece yanlış çıkarımlar yapmaya sizi sevk ediyor. Evvela bu yanlış yöntemi terk edip, kitapları bütün içeriğiyle okumanız ve öyle değerlendirmenizi naçizane tavsiye ederim. Fuzûlî kalem işlerine vakit ayırdığınıza göre, zaman ve mesai konusunda sıkıntınız olmadığı anlaşılıyor. Kanaatimce, kitap tashih notları ve eleştirileri belli bir kısıtla tahdit edilmiş gazete köşelerinde değil, oylumlu dergi sayfalarında yayınlanmalı. Yoksa alt alta sıralanan tashih notları, faydalı bir eleştiriden ziyade gazete yazısını da okunaksızlaştıran gereksiz ve yetersiz bir işe dönüşüyor.
Yazınızdan anladığım kadarıyla Şeyma Hanım’la öğrenciler ve yazarları buluşturan bir dağ kampında tanışmış, “öğrencilerle belli konularda hasbihâl” etmişsiniz. Herhalde Sayın Kuran’la da merhabalaşmış, kısa da olsa sohbet etmiş, asgarî nezaket kurallarını gözeterek eseri için de iyi dileklerde bulunmuşsunuzdur. Şahsen böyle kısa bir tanışıklığın üzerine, mülâkî olduğum yazarın eserini elime alıp birkaç yanlış tespit ettikten sonra bunu bir de gazete köşesine taşımaktan bu hasbihâle hürmeten içtinab eder, yanlışlarını doğrudan kendisine bildirmeyi tercih ederdim. Üstelik kalemime doladığım yanlışların çoğu aslında yanlış değilse…
