İNTİKAM

İntikam diyorum,
ve intikama yemin ediyorum.
Muhammedîlerin Tanrısı kendine “el Müntekim” dedi
İsevîler en kahraman olanlarını İsa’nın intikamına yolladılar.
Kuduz bir köpek gibi ağzımdan salyalar akıtarak
ve dişlerimi çıkarıp sonra hırlayarak değil,
tıpkı evlâdını yitirmiş bir baba gibi
Habil’in babası Âdem kadar naif ve çâresizce
ve çaresizliğimden…
-en çokta çâresizliğimden- intikam diyorum.
İlikleri iliklerim kadar Asyatik,
gözlerinde bakışlarımdaki bıçkınlık,
koynuna alev alev yanan bir şarapnel parçası alıp
ve onu bir nişan belleyip, sarılıp anasına sarılır gibi
yüreğimi kavuran o çocuğun hatrına intikam diyorum.
Elimin titremesi, göz kırpmam, nefes almam kadar içgüdü
yağmurdan sonra toprak kokusunu içime çekmem kadar içten,
çâresizce bir sevgilinin gidişi ardından yutkunur gibi içime…