Yorgunsun. Belki öğrencisin, bir senenin olanca telaşı ve tazyiki gözlerinin mahmurluğunda birikiyor. Onca ders notu kafanın içinde seyrüsefer ederken içinde bulunduğun zamana ayak uydurabilmek için bir festival huzursuzluğuna katlanıyorsun. Şimdi kendine göre bir köşe buldun ve son kullanma tarihi geçmeden elindeki mecmuanın sayfalarını karıştırıyorsun. Ne mektep tevatürleri rahatsız edebiliyor seni, ne müstakbel işsizlik günleri…
Yorgunsun. Belki adı lâzım olmayan bir yerin çalışanısın. Bu dergiyi alabilmek için bilmem kaç saatini âmirinin göz hapsinde doldurdun. Yaz tatilini hesaplamak için takvime bakarken senelerin vızır vızır aktığını hissettin, ürktün bir an ama kısa sürdü tayy-ı zaman maharetin, büroya geri döndün. Emeğinin karşılığı olarak içten içe bir gururla aldın bu dergiyi. Tedarik ettiğin her şey gibi onu da ıskalamadın elbet, tomurcuklu çayına eşlik etsin diye satırlar arasında devriye nöbeti atıyorsun şimdi.
