“Mavi olduğunu fark ettim gökyüzünün gölgen üzerime düştüğünde ve o an anladım ki kimi zaman güneş bile gizler hakikati.”
“Her şeyin tadını birbirine benzeştiren bir sos gibi, bir lezzeti vardı anlattıklarının, lâkin farklı cümlelerle aynı şeyi söylüyor. Aynı şeyleri söylemek için farklı cümleler kuracak kadar talimli olmasından belki de söyledikleri bir türlü içime işlemiyor; yaz yağmuru gibi önce biraz serinlik veriyor ruhuma, sonra bunaltıyor. Her konuyu bir şekilde kendine bağlaması olmasa bunaltıya tahammül edebilirim, fakat kendi olmaktan asla vazgeçmiyor. Teatral öğelerle süslü güçlü belâgatinin cezbeden bir tarafı, benim de bir ‘pervane’liğim olsa gerek, yoksa zaman zaman bu gösteriyi yeniden izlemek için kapısını çalmazdım. Garip bir müptelâlık; kötü değil lâkin faydasız.”
