Solakların azınlığı değil
Solaklığın yalnızlığı adına
Ses bağışlanmalıdır.
İki elin sesi midir
Bak bunca zaman çırptım da
Duydum bu sesi
Ellerimi çırptım da bir defa dinledim
İki kez ağladığımı bir çırpınışta
Ölmekle bakılmış hayatıma bir defa
Küçüktüm
Farkında değildim beni yoran yazının
Kara yazının,çiziklerin fon çiziklerin
El değiştirip de sayfada solduğunu
Yüzlerini görenlerin ve her ilahiyatta mümkün hakikatin
Mahmur kaldığını benim sabahımda
Kamerin güneşten çok bedel istediğini de
Hakikate ben öğrettim
Doğmakla a’ma kalanların hevesini
Dudak payı ile tattım bunlar neymiş
Ben ve hakikatin iki kişi basıldığını
Kundağın iki defa soluduğunu
Efsane bu
Ellerimi çırptım da bir defa dinledim
İki kez ağladığımı bir çırpınışta
Alkışladım doğumu ve vahdet birliğini tamamladı
Sonra Almanya
Zordu, küçüktüm ne de olsa zaman
İdrakin aksini ispat ederdi
Onu övmemi beklerdi geç git diye yalvarıyor olmamı
Mütevazı sayılsa da iskeletim
Küçüklüğümü almıyordu yaş aralığı kefenin
Morga torpil gerekti
Tarih ve paça kirlendi.
