Ağustos 2016 – Sayı 6

Romalı düşünür Seneca şöyle demişti: “Ölmek telaşı, ölümden korkunçtur.” Öyle ki insanlık tarihinin ilk destanı bu korku üzerine yazıldı. En yakın arkadaşı Enkidu’yu kaybeden Sümer kralı Gılgamış, yok olacak olmanın verdiği korku ile ölümsüzlük otunu aramaya koyuldu...

TDK’nın sözlüğünde, argo diye nitelendirilen “o. çocuğu” kelimesinin anlamı olarak “serseri, haylaz, hinoğluhin, hilekâr, kalleş, orostopol” karşılığı verilir. Piç, haramzâde gibi kelimeler de “o. çocuğu”nun müterâdifidir.

Latince’de kadın anlamındaki femina sözcüğünden türetilmiş olan feminizm sözcüğünün kavramsal karşılığı, Cins Bakışı Sözlüğü’nde; “[c]inslerin toplumsal, siyasal ve ekonomik eşitliği inancına dayanan çeşitli teori ve uygulamalar” olarak ifâde edilir.

Burası bâzen İstanbul Dağıtım oluyor, bâzen Büyük Milas Han’da küçük bir ofis, bâzen de Türk Ocağı çayhânesi veya belediyenin Binbirdirek’teki çay bahçesi… Her zaman olmasa da masada “великой победы” adlı bir sigara var.

Bir yazarın “süblimleşen öz geçmiş” hâline gelen marka kimliği, binbir emekle verdiği eserin önüne geçiyorsa eğer; bu hangi durumda bir başarı ya da hangi durumda bir hezimet olarak kabul edilir? Elif Şafak; nicedir başka yazarlar ve başka eserler için de tartışılan bu modern mefhumu, Türk edebiyatı çerçevesinde ele almak için muazzam bir örnek teşkil ediyor.